Í þessum tveimur ferðum sem ég hef farið á Vestfirði, sunnanverða, hef ég ekki séð einn einasta hest. Um helgina var ég á Tálknafirði og hélt um stund að skýringin væri fundin. Þar fyrir utan hvert hús voru saltkjötstunnur og mér datt í hug að Tálknfirðingar hefðu saltað öll vestfirsk hross oní tunnur sínar.
Svo reyndist ekki vera. Á Tálknafirði eru menn komnir á æðra stig í flokkun sorps en að ég taldi að þekktist á Íslandi. Tálknfirðingar setja lífrænt sorp í þessar tunnur, sem sveitarfélagið sér um losun á. Úr þessu verður molta. Svona hefur þetta víst verið í áraraðir eftir því sem mínir heimildarmenn segja.
Hvenær skyldi þetta þykja mögulegt í henni Reykjavík.
Hagstofan segir að það séu tæplega 900 hross á Vestfjörðum. Sama heimild segir að þar sé ekki eitt einasta svín.
Svo reyndist ekki vera. Á Tálknafirði eru menn komnir á æðra stig í flokkun sorps en að ég taldi að þekktist á Íslandi. Tálknfirðingar setja lífrænt sorp í þessar tunnur, sem sveitarfélagið sér um losun á. Úr þessu verður molta. Svona hefur þetta víst verið í áraraðir eftir því sem mínir heimildarmenn segja.
Hvenær skyldi þetta þykja mögulegt í henni Reykjavík.
Hagstofan segir að það séu tæplega 900 hross á Vestfjörðum. Sama heimild segir að þar sé ekki eitt einasta svín.
No comments:
Post a Comment